તારી સંગે ચંગે રહી હું મસ્ત રંગે રંગાયો
દોસ્ત તુજ વિણ જીવન પથ આકરો
સાંભરે આજ બાળપણ દૂર પંથ મિલનનો
પળો અમૂલ્ય સરતી ઝંખે સાથ તારો
પ્રિયાની ગોષ્ઠીમાં તુજ વખાણ અતિ મિત્ર
તું ઊંચે આસન, હું તુજ બિન બાવરો
દોડંદોડી જીવનની મન તને મળે દિનરાત
ક્યાં ઘડી નિરાંતની કદીક ઊઠે પુકારો
સ્નેહ જળ પીધાં કદીક તે થયા અમૃત આજ
લે દોસ્ત તાદુંલ હવે તો ખૂટ્યા ભંડારો
 | Vishal Chhatrola પર સૂના રે પડ્યા……. |
 | meenadesai62 પર નાની બહેન |
 | linadhiren પર વાંસળી |
 | Ram Virani પર સમયની તાણ |
 | અક્ષયપાત્ર/Axaypatra પર Never thought I will become… |
 | nilam doshi પર Never thought I will become… |
| nilam doshi પર થંભ્યો સમય |
 | jugalkishor પર ઈશ્વરે ગ્રાન્ડ કેન્યન બનાવ્યું… |
| linadhiren પર ધગધગતી ધરતીના પીળા પથ્થરો અને… |
| meenadesai62 પર થંભ્યો સમય |
 | kadak mithi પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… |
 | kalpesh umaretiya પર ઉડતી નજરે… |
| kalpesh umaretiya પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… |
 | સુરેશ પર અચાનક |
| સુરેશ પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… |
EVidyalay
સ્નેહ જળ પીધાં કદીક તે થયા અમૃત આજ
લે દોસ્ત તાદુંલ હવે તો ખૂટ્યા ભંડારો
wahh…paheli var aa site par ne bahu gami gayi…very good
ખુબ જ સંવેદનશીલ રજૂઆત!
પ્રિયાની ગોષ્ઠીમાં તુજ વખાણ અતિ મિત્ર
તું ઊંચે આસન, હું તુજ બિન બાવરો
આ પંક્તિઓમાં રાજેસ્થાની મારવાડી લહેકો વાપરતાં સરસ લય બન્યો.
અને આ પંક્તિઓમાં ખુબ જ ચોટદાર…
સ્નેહ જળ પીધાં કદીક તે થયા અમૃત આજ
લે દોસ્ત તાદુંલ હવે તો ખૂટ્યા ભંડારો
રેખાબેન,
તમારો ખૂબ આભાર કે આપે મારી રજૂઆત સ્વીકારીને દોસ્તી માટે લખ્યુ છે.તેથી મને ખૂબ આનંદ થયો. આપને શુભેચ્છા કે આપ આવું સરસ કાયમ લખતા રહો અને દરેકના હ્રદય જીતતા રહો.
આભાર.
સ્નેહ જળ પીધાં કદીક તે થયા અમૃત આજ
લે દોસ્ત તાદુંલ હવે તો ખૂટ્યા ભંડારો
nice concept and intention.
http://himanshupatel555.wordpress.com
here is my web thank u
તારી સંગે ચંગે રહી હું મસ્ત રંગે રંગાયો
દોસ્ત તુજ વિણ જીવન પથ આકરો
Nice Words of aNice Rachana……Keep writng, Rekhaben !
Chandravadan ( Chandrapukar )
http://www.chandrapukar.wordpress.com