સાંભળો છો?
કહું છું અરે,
-આ કેટલીવાર કહ્યુ-
પણ સાંભળતા નથી
આ રોજ ઉગે છે સૂરજ
અને આથમે છે રોજ;
ખબર છે તમને,
ક્યાં જાય છે સમય?
પણ બધિર તમે
સાંભળો શાના?
પક્ષીઓનો કલરવ
વહેતી આ નદી ખળખળ
સંભળાય છે,
આ ઘડિયાળની ટીકટીક..?
કહેશે શું તમને
ક્યાં જાય છે સમય?
મારૂં વેણ લાગે ટકટક
પણ જરા જો સાંભળો
આ રોજ ઊગે ચંદ્ર
અને રોજ આથમે મન!
 | Vishal Chhatrola પર સૂના રે પડ્યા……. |
 | meenadesai62 પર નાની બહેન |
 | linadhiren પર વાંસળી |
 | Ram Virani પર સમયની તાણ |
 | અક્ષયપાત્ર/Axaypatra પર Never thought I will become… |
 | nilam doshi પર Never thought I will become… |
| nilam doshi પર થંભ્યો સમય |
 | jugalkishor પર ઈશ્વરે ગ્રાન્ડ કેન્યન બનાવ્યું… |
| linadhiren પર ધગધગતી ધરતીના પીળા પથ્થરો અને… |
| meenadesai62 પર થંભ્યો સમય |
 | kadak mithi પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… |
 | kalpesh umaretiya પર ઉડતી નજરે… |
| kalpesh umaretiya પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… |
 | સુરેશ પર અચાનક |
| સુરેશ પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… |
EVidyalay
આ રોજ ઊગે ચંદ્ર
અને રોજ આથમે મન…
સ્પર્શી ગયું રેખા..
લતા જ હિરાણી
નજીવો મનોદ્વેગ સંવાદ કાવ્યની અંતિમ પંક્તિમા વેદનનો અણસારો મૂકી જાય છે,સરસ.