હું નદી,
અટકી થઈ સ્થિર
મારામાં ઉગે પથ્થરના
મૂળ ગુફાના અંધારમાં
Advertisements
WelCome to Axaypatra
Blogroll
-
EVidyalay
Advertisements
comments
સુરેશ on નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… 
અક્ષયપાત્ર/Axaypatra on નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… 
nilam doshi on નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… 
આદરણીય રેખાબેન સિંઘલ… on ભિન્ન-અભિન્ન 
Akta on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… 
linadhiren on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… સુરેશ on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… 
મનસુખલાલ ગાંધી on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… મનસુખલાલ ગાંધી on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… સુરેશ on એક પક્ષી અનેક ગીતો 
meenadesai62 on ઈશ્વરે ગ્રાન્ડ કેન્યન બનાવ્યું… linadhiren on એક પત્ર meenadesai62 on એક પત્ર સુરેશ on માતૃ વિયોગ અક્ષયપાત્ર/Axaypatra on માતૃ વિયોગ
૧) નદી અટકે એટલેજ સ્થિર થઈ જાય.
૨)મારામાં ઉગે કરતાં ફોર્મેશનમાં આકાર કે સ્વરુપ પામવાની વાત છે, ગતિ નથી, તેથી ઉગે(એમાં ગતિ છે.) ને બદલે-બંધાય, ગઠાય જેવા શબ્દો વધારે કર્મશીલ બને જ્યાં ગતિ અટકી નક્કરતા શરુ થાય છે.