નગ્નતા જેની
ચાહી જીવનભર
તે છોડી ચાલ્યા
ફાટેલુ વસ્ત્ર જોઈ જરામાં!
Advertisements
WelCome to Axaypatra
Blogroll
-
EVidyalay
Advertisements
comments
સુરેશ on નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… 
અક્ષયપાત્ર/Axaypatra on નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… 
nilam doshi on નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… 
આદરણીય રેખાબેન સિંઘલ… on ભિન્ન-અભિન્ન 
Akta on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… 
linadhiren on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… સુરેશ on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… 
મનસુખલાલ ગાંધી on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… મનસુખલાલ ગાંધી on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… સુરેશ on એક પક્ષી અનેક ગીતો 
meenadesai62 on ઈશ્વરે ગ્રાન્ડ કેન્યન બનાવ્યું… linadhiren on એક પત્ર meenadesai62 on એક પત્ર સુરેશ on માતૃ વિયોગ અક્ષયપાત્ર/Axaypatra on માતૃ વિયોગ
જીવાતા જીવનની વાસ્તવિકતાને સહજતાથી વાચા આપી છે અને તે પણ સમયની સંદિગ્ધતા ઉપર.
તમારા આવાં મિનિમાલિસ્ટીક કાવ્યો હજું ડાયાડીક્ટીઝમથી તરબતર છે એને ઇમેજ કે મેટાફર તરફ
વાળો, બીજા અર્થમાં કહું તો સમાજવાદી અભિગમમાંથી કાવ્યાત્મક અભિગમ તરફ તમારી સર્જક્તાને
વાળો તો તેમાં કવિતા દેખાશે ધિક્કાર,નાફરત,ઉગ્રતા કે વ્યંગ વક્રતાને બદલે જે સમાજવાદી કાવ્યનો
આદર્શ છે.
નગનતાને જેની ને બદલે નગ્નતા જેની વધારે ભાર મૂકશે.