કેન્સરના કોષો સમ પ્રસરતી
મૂળને હણતી માનવ વસ્તી
કંપતી ધરા કણસતી……
(આ રચના એડીટ કરી આપવા માટે હિમાંશુભાઈ પટેલનો આભાર…મૂળને હણતી શબ્દ એમણે સૂચવ્યો છે અને તેથી આખી ય રચના નીખરે છે)
 | linadhiren on એક પત્ર |
 | meenadesai62 on એક પત્ર |
 | સુરેશ on માતૃ વિયોગ |
 | અક્ષયપાત્ર/Axaypatra on માતૃ વિયોગ |
| linadhiren on માતૃ વિયોગ |
| meenadesai62 on માતૃ વિયોગ |
 | LoveGujarat on સૂના રે પડ્યા…. |
| LoveGujarat on સૂના રે પડ્યા…. |
 | riya on સૂના રે પડ્યા…. |
 | mayuri on શબ્દ |
| સુરેશ જાની on સૂના રે પડ્યા…. |
| સુરેશ જાની on સૂના રે પડ્યા…. |
| meenadesai62 on સૂના રે પડ્યા…. |
 | Yagnesh Brahmbhatt on સૂના રે પડ્યા…. |
 | P. K. Davda on સૂના રે પડ્યા…. |
EVidyalay
તમારી વાત સાચી પણ ઉપાય તો આપણે શોધવો પડશે ને ?
agree with Himanshubhai..
good thought, coverted in short poem.
Lata
પણ એ વસ્તીએ ધરા અને ધરા પર જીવતાં બીજાં જીવો પર જે બળાત્કારો કર્યા છે – તેનું શું? અને માનવવસ્તી વધે છે, એના કરતાં અનેક જીવોને નેસ્ત નાબૂદ કરી દે છે , એનું શું?
—————
કૂદકે ભૂસકે માનવ વસ્તી
ધમરોળી ધરતી, ખુદ કણસે
સર્વનાશ તરફ ધસતી.
——————
સાબુ પર સાબુ
http://gadyasoor.wordpress.com/2010/08/04/soap_on_soap/
માનવજાતના માથા પર તોળાઈ રહેલી તાતી તલવાર;
ભયાનક ભવિષ્યના કાળઝાળ ઓથારનો
ઉવેખી ન શકાય તેવો, અચૂક અણસાર.
સુરેશભાઈ, તમારી પ્રતિ અગિયારી બહુ ગમી.
કેન્સરના કોષ કહ્યાં પછી -કૂદકે ભૂસકે..આ બે શબ્દો તમારી ભાષાનો ખર્ચો છે ઉપજ નથી,તમે પ્રસરતી તો કહીજ દીધું છે અને કેન્સરના કોષની આક્રમક ગતિ કે વિસ્તાર તો -પ્રસરતી શબ્દમાં ગુંથાયેલી છે.અને તેથી મારે મતે પછીના તરત આવતા શબ્દો કશું વિષેશ કહી શકતા નથી માનવ વસ્તી માટૅ. ભાષા લાઘવ માટે છે ખરચી નાખવા નથી સર્જન પ્રક્રિયામાં,.મારી હાર્શનેસ માટે માફ કરશો.