રણવાસી જાણે એના
છળ, મૃગજળ એવી
આશ તરસ્યાની તૂટે
વસમી પળ!
WelCome to Axaypatra
Blogroll
-
EVidyalaycomments
Vishal Chhatrola પર સૂના રે પડ્યા……. 
meenadesai62 પર નાની બહેન 
linadhiren પર વાંસળી 
Ram Virani પર સમયની તાણ 
અક્ષયપાત્ર/Axaypatra પર Never thought I will become… 
nilam doshi પર Never thought I will become… nilam doshi પર થંભ્યો સમય 
jugalkishor પર ઈશ્વરે ગ્રાન્ડ કેન્યન બનાવ્યું… linadhiren પર ધગધગતી ધરતીના પીળા પથ્થરો અને… meenadesai62 પર થંભ્યો સમય 
kadak mithi પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… 
kalpesh umaretiya પર ઉડતી નજરે… kalpesh umaretiya પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… 
સુરેશ પર અચાનક સુરેશ પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ…
એક સાથે બે મૃગજળ વિશેની વાતો વેબ પર..
લલચાયા છે/January 16, 2012 at 6:41 am · Filed under ગઝલ, પ્રવિણ શાહ
આ માયાના પડછાયા છે,
મૃગજળ પીવા લલચાયા છે.
મૃગજળની માયાને ૧૧ શબ્દમાં સખત રીતે બાંધી આપી છે.અભિવ્યક્તિ અને અનૂભૂતિમાંથી કશું ચસકી શકે તેમ નથી.ગમ્યું.