વૃક્ષ કહે,
તારા આંગણેથી
જાઉ જંગલમાં
ચાલી જો શકું તારી જેમ.
Advertisements
WelCome to Axaypatra
Blogroll
-
EVidyalay
Advertisements
comments
સુરેશ on નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… 
અક્ષયપાત્ર/Axaypatra on નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… 
nilam doshi on નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… 
આદરણીય રેખાબેન સિંઘલ… on ભિન્ન-અભિન્ન 
Akta on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… 
linadhiren on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… સુરેશ on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… 
મનસુખલાલ ગાંધી on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… મનસુખલાલ ગાંધી on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… સુરેશ on એક પક્ષી અનેક ગીતો 
meenadesai62 on ઈશ્વરે ગ્રાન્ડ કેન્યન બનાવ્યું… linadhiren on એક પત્ર meenadesai62 on એક પત્ર સુરેશ on માતૃ વિયોગ અક્ષયપાત્ર/Axaypatra on માતૃ વિયોગ
VRUKSHNI VEDNA !
Rekhaben,
In few words you said a LOT.
As I understand…..A Tree close to a Man’s House, is feeing the “pain” at the Human Behaviour & wishing to go to JUNGAL ( far away).
This is an “indirect” way of expressing the “hurt” of the Human Behaviour !
Nice !
DR. CHANDRAVADAN MISTRY
http://www.chandrapukar.wordpress.com
Hope to see you on Chandrapukar to read the NEW Post !
very nice & touchy poem Rekha…
lata
વેદના અસંખ્ય છે તેથી એ જથ્થો છે અને કવિ એક એક કરી ઝીણું કાંતી એને નવ્ય સ્વરૂપે કાવ્યમાં ફેરવે છે,પણ એ જ્યારે શરતી થઈ જાય ત્યારે વિધાન થઈ જાય છે અને એમાં વૈયક્તિક અભિપ્રાય ડોકાય છે.આ જો-તો..થી લખાતું કાવ્ય આવી મર્યાદાથી પીડાય છે.
વૃક્ષની ગોપિત વેદના સરળ આવી છે અને કોઇ પણ પ્રકારનો જીવ આ miss you અનુભવતો હોય છે.
હવે વેબ જગત લગભગ મૃતપ્રાય છે ફેસબુકને કારણે તેથી હું વેબ પર બહું મુકતો નથી,એજ અસ્તુ.
જો સૃષ્ટિનો રચનારો ખરેખર કોઈ હોય ; તેની મહાન ભુલ પ્રાણી સૃષ્ટિ બનાવીને કરી છે.