વૃક્ષ કહે,
તારા આંગણેથી
જાઉ જંગલમાં
ચાલી જો શકું તારી જેમ.
WelCome to Axaypatra
Blogroll
-
EVidyalaycomments
Vishal Chhatrola પર સૂના રે પડ્યા……. 
meenadesai62 પર નાની બહેન 
linadhiren પર વાંસળી 
Ram Virani પર સમયની તાણ 
અક્ષયપાત્ર/Axaypatra પર Never thought I will become… 
nilam doshi પર Never thought I will become… nilam doshi પર થંભ્યો સમય 
jugalkishor પર ઈશ્વરે ગ્રાન્ડ કેન્યન બનાવ્યું… linadhiren પર ધગધગતી ધરતીના પીળા પથ્થરો અને… meenadesai62 પર થંભ્યો સમય 
kadak mithi પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… 
kalpesh umaretiya પર ઉડતી નજરે… kalpesh umaretiya પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… 
સુરેશ પર અચાનક સુરેશ પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ…
VRUKSHNI VEDNA !
Rekhaben,
In few words you said a LOT.
As I understand…..A Tree close to a Man’s House, is feeing the “pain” at the Human Behaviour & wishing to go to JUNGAL ( far away).
This is an “indirect” way of expressing the “hurt” of the Human Behaviour !
Nice !
DR. CHANDRAVADAN MISTRY
http://www.chandrapukar.wordpress.com
Hope to see you on Chandrapukar to read the NEW Post !
very nice & touchy poem Rekha…
lata
વેદના અસંખ્ય છે તેથી એ જથ્થો છે અને કવિ એક એક કરી ઝીણું કાંતી એને નવ્ય સ્વરૂપે કાવ્યમાં ફેરવે છે,પણ એ જ્યારે શરતી થઈ જાય ત્યારે વિધાન થઈ જાય છે અને એમાં વૈયક્તિક અભિપ્રાય ડોકાય છે.આ જો-તો..થી લખાતું કાવ્ય આવી મર્યાદાથી પીડાય છે.
વૃક્ષની ગોપિત વેદના સરળ આવી છે અને કોઇ પણ પ્રકારનો જીવ આ miss you અનુભવતો હોય છે.
હવે વેબ જગત લગભગ મૃતપ્રાય છે ફેસબુકને કારણે તેથી હું વેબ પર બહું મુકતો નથી,એજ અસ્તુ.
જો સૃષ્ટિનો રચનારો ખરેખર કોઈ હોય ; તેની મહાન ભુલ પ્રાણી સૃષ્ટિ બનાવીને કરી છે.