વૃક્ષ કહે,
તારા આંગણેથી
જાઉ જંગલમાં
ચાલી જો શકું તારી જેમ.
Advertisements
WelCome to Axaypatra
Blogroll
-
EVidyalaycomments
linadhiren on એક પત્ર 
meenadesai62 on એક પત્ર 
સુરેશ on માતૃ વિયોગ 
અક્ષયપાત્ર/Axaypatra on માતૃ વિયોગ linadhiren on માતૃ વિયોગ meenadesai62 on માતૃ વિયોગ 
LoveGujarat on સૂના રે પડ્યા…. LoveGujarat on સૂના રે પડ્યા…. 
riya on સૂના રે પડ્યા…. 
mayuri on શબ્દ સુરેશ જાની on સૂના રે પડ્યા…. સુરેશ જાની on સૂના રે પડ્યા…. meenadesai62 on સૂના રે પડ્યા…. 
Yagnesh Brahmbhatt on સૂના રે પડ્યા…. 
P. K. Davda on સૂના રે પડ્યા….
VRUKSHNI VEDNA !
Rekhaben,
In few words you said a LOT.
As I understand…..A Tree close to a Man’s House, is feeing the “pain” at the Human Behaviour & wishing to go to JUNGAL ( far away).
This is an “indirect” way of expressing the “hurt” of the Human Behaviour !
Nice !
DR. CHANDRAVADAN MISTRY
http://www.chandrapukar.wordpress.com
Hope to see you on Chandrapukar to read the NEW Post !
very nice & touchy poem Rekha…
lata
વેદના અસંખ્ય છે તેથી એ જથ્થો છે અને કવિ એક એક કરી ઝીણું કાંતી એને નવ્ય સ્વરૂપે કાવ્યમાં ફેરવે છે,પણ એ જ્યારે શરતી થઈ જાય ત્યારે વિધાન થઈ જાય છે અને એમાં વૈયક્તિક અભિપ્રાય ડોકાય છે.આ જો-તો..થી લખાતું કાવ્ય આવી મર્યાદાથી પીડાય છે.
વૃક્ષની ગોપિત વેદના સરળ આવી છે અને કોઇ પણ પ્રકારનો જીવ આ miss you અનુભવતો હોય છે.
હવે વેબ જગત લગભગ મૃતપ્રાય છે ફેસબુકને કારણે તેથી હું વેબ પર બહું મુકતો નથી,એજ અસ્તુ.
જો સૃષ્ટિનો રચનારો ખરેખર કોઈ હોય ; તેની મહાન ભુલ પ્રાણી સૃષ્ટિ બનાવીને કરી છે.