જા,
નહી આવું મંદિરે!
પૂજ્યો પણ
અંતે તો તું
પથ્થર, દેવ!
WelCome to Axaypatra
Blogroll
-
EVidyalaycomments
Vishal Chhatrola પર સૂના રે પડ્યા……. 
meenadesai62 પર નાની બહેન 
linadhiren પર વાંસળી 
Ram Virani પર સમયની તાણ 
અક્ષયપાત્ર/Axaypatra પર Never thought I will become… 
nilam doshi પર Never thought I will become… nilam doshi પર થંભ્યો સમય 
jugalkishor પર ઈશ્વરે ગ્રાન્ડ કેન્યન બનાવ્યું… linadhiren પર ધગધગતી ધરતીના પીળા પથ્થરો અને… meenadesai62 પર થંભ્યો સમય 
kadak mithi પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… 
kalpesh umaretiya પર ઉડતી નજરે… kalpesh umaretiya પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… 
સુરેશ પર અચાનક સુરેશ પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ…
આ કાવ્યમાં વિચારોની વિવિધતા છે એ મને ગમી.
તમારી પહેચાન ડાયસ્પોરાથી થઈ! તમારી અટક જોઈ અને તમારું લખાણ વાંચી તમો ગુજરાતી હશો કે નહીંની મૂંઝવણ આજે દૂર થઈ ગૈ એનો આનંદ છે.
આવા જ વિષયપરનું મારુ હાઈકુ, આપના વાંચન માટેઃ
પહેલી વાર
હું ગયો’તો મંદિરે;
વિધુર થઈ!
ચીમન પટેલ “ચમન”
hi,thankyou,jagadish patel