શબ્દ વાઢે શબ્દને
તો બને વાર્તા આંસુ સારતી
શબ્દ જોડે શબ્દને
તો બને કવિતા પ્રેમ નીતરતી
શબ્દ જ બ્રહ્મ, શબ્દ અહમ
સોહમને શણગારે શબ્દ
ઊભે મૌનને દ્વારે બની રક્ષક,
જીભ-જ્વાળાથી કૂદતો ભક્ષક
તાળવે અટક્યો શબ્દ વિસ્ફોટક,
ટેરવે રમતો શબ્દ અણમોલ
ઠગ વિચારે ઢગ થઈ ખોવાતો શબ્દ,
મનેને ઝાંપે ઊભો અલગારી શબ્દ!
 | linadhiren on એક પત્ર |
 | meenadesai62 on એક પત્ર |
 | સુરેશ on માતૃ વિયોગ |
 | અક્ષયપાત્ર/Axaypatra on માતૃ વિયોગ |
| linadhiren on માતૃ વિયોગ |
| meenadesai62 on માતૃ વિયોગ |
 | LoveGujarat on સૂના રે પડ્યા…. |
| LoveGujarat on સૂના રે પડ્યા…. |
 | riya on સૂના રે પડ્યા…. |
 | mayuri on શબ્દ |
| સુરેશ જાની on સૂના રે પડ્યા…. |
| સુરેશ જાની on સૂના રે પડ્યા…. |
| meenadesai62 on સૂના રે પડ્યા…. |
 | Yagnesh Brahmbhatt on સૂના રે પડ્યા…. |
 | P. K. Davda on સૂના રે પડ્યા…. |
EVidyalay
વાહ
Nice Blog……….
Very good. God bless you
Very good