શબ્દ વાઢે શબ્દને
તો બને વાર્તા આંસુ સારતી
શબ્દ જોડે શબ્દને
તો બને કવિતા પ્રેમ નીતરતી
શબ્દ જ બ્રહ્મ, શબ્દ અહમ
સોહમને શણગારે શબ્દ
ઊભે મૌનને દ્વારે બની રક્ષક,
જીભ-જ્વાળાથી કૂદતો ભક્ષક
તાળવે અટક્યો શબ્દ વિસ્ફોટક,
ટેરવે રમતો શબ્દ અણમોલ
ઠગ વિચારે ઢગ થઈ ખોવાતો શબ્દ,
મનેને ઝાંપે ઊભો અલગારી શબ્દ!
 | સુરેશ on નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… |
 | અક્ષયપાત્ર/Axaypatra on નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… |
 | nilam doshi on નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… |
 | આદરણીય રેખાબેન સિંઘલ… on ભિન્ન-અભિન્ન |
 | Akta on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… |
 | linadhiren on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… |
| સુરેશ on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… |
 | મનસુખલાલ ગાંધી on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… |
| મનસુખલાલ ગાંધી on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… |
| સુરેશ on એક પક્ષી અનેક ગીતો |
 | meenadesai62 on ઈશ્વરે ગ્રાન્ડ કેન્યન બનાવ્યું… |
| linadhiren on એક પત્ર |
| meenadesai62 on એક પત્ર |
| સુરેશ on માતૃ વિયોગ |
| અક્ષયપાત્ર/Axaypatra on માતૃ વિયોગ |
EVidyalay
વાહ
Nice Blog……….
Very good. God bless you
Very good