શબ્દ વાઢે શબ્દને
તો બને વાર્તા આંસુ સારતી
શબ્દ જોડે શબ્દને
તો બને કવિતા પ્રેમ નીતરતી
શબ્દ જ બ્રહ્મ, શબ્દ અહમ
સોહમને શણગારે શબ્દ
ઊભે મૌનને દ્વારે બની રક્ષક,
જીભ-જ્વાળાથી કૂદતો ભક્ષક
તાળવે અટક્યો શબ્દ વિસ્ફોટક,
ટેરવે રમતો શબ્દ અણમોલ
ઠગ વિચારે ઢગ થઈ ખોવાતો શબ્દ,
મનેને ઝાંપે ઊભો અલગારી શબ્દ!
 | Vishal Chhatrola પર સૂના રે પડ્યા……. |
 | meenadesai62 પર નાની બહેન |
 | linadhiren પર વાંસળી |
 | Ram Virani પર સમયની તાણ |
 | અક્ષયપાત્ર/Axaypatra પર Never thought I will become… |
 | nilam doshi પર Never thought I will become… |
| nilam doshi પર થંભ્યો સમય |
 | jugalkishor પર ઈશ્વરે ગ્રાન્ડ કેન્યન બનાવ્યું… |
| linadhiren પર ધગધગતી ધરતીના પીળા પથ્થરો અને… |
| meenadesai62 પર થંભ્યો સમય |
 | kadak mithi પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… |
 | kalpesh umaretiya પર ઉડતી નજરે… |
| kalpesh umaretiya પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… |
 | સુરેશ પર અચાનક |
| સુરેશ પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… |
EVidyalay
વાહ
Nice Blog……….
Very good. God bless you
Very good