ચંદ્રના આછા ઉજાસમાં
હું ને મારો પડછાયો બન્ને
શ્વસીએ છીએ સાથ સાથ !
એકી સાથે એક જ દેહમાં
ઓગળીને નિરાંતની ઊંઘ
ઝંખીએ છીએ આખી ય રાત !
ક્યારેક છળી ઊઠું છું એને જોઈને
ક્યારેક એ હસે છે મને જોઈને
ક્યારેક પડદો પડે છે વચ્ચે !
એ ક્ષણો બહુ સુખની હોય છે
પણ પડદો ખૂલે છે ત્યારે પ્રશ્ન
ઊઠે છેઃ
પડછાયો હું છું કે એ ?
 | સુરેશ on નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… |
 | અક્ષયપાત્ર/Axaypatra on નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… |
 | nilam doshi on નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… |
 | આદરણીય રેખાબેન સિંઘલ… on ભિન્ન-અભિન્ન |
 | Akta on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… |
 | linadhiren on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… |
| સુરેશ on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… |
 | મનસુખલાલ ગાંધી on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… |
| મનસુખલાલ ગાંધી on જીવન ઝરમર – સ્વ. શ્રી વી… |
| સુરેશ on એક પક્ષી અનેક ગીતો |
 | meenadesai62 on ઈશ્વરે ગ્રાન્ડ કેન્યન બનાવ્યું… |
| linadhiren on એક પત્ર |
| meenadesai62 on એક પત્ર |
| સુરેશ on માતૃ વિયોગ |
| અક્ષયપાત્ર/Axaypatra on માતૃ વિયોગ |
EVidyalay
Nice one
thankyou for sending.jagdish patel
saras Rekha…