ચંદ્રના આછા ઉજાસમાં
હું ને મારો પડછાયો બન્ને
શ્વસીએ છીએ સાથ સાથ !
એકી સાથે એક જ દેહમાં
ઓગળીને નિરાંતની ઊંઘ
ઝંખીએ છીએ આખી ય રાત !
ક્યારેક છળી ઊઠું છું એને જોઈને
ક્યારેક એ હસે છે મને જોઈને
ક્યારેક પડદો પડે છે વચ્ચે !
એ ક્ષણો બહુ સુખની હોય છે
પણ પડદો ખૂલે છે ત્યારે પ્રશ્ન
ઊઠે છેઃ
પડછાયો હું છું કે એ ?
 | Vishal Chhatrola પર સૂના રે પડ્યા……. |
 | meenadesai62 પર નાની બહેન |
 | linadhiren પર વાંસળી |
 | Ram Virani પર સમયની તાણ |
 | અક્ષયપાત્ર/Axaypatra પર Never thought I will become… |
 | nilam doshi પર Never thought I will become… |
| nilam doshi પર થંભ્યો સમય |
 | jugalkishor પર ઈશ્વરે ગ્રાન્ડ કેન્યન બનાવ્યું… |
| linadhiren પર ધગધગતી ધરતીના પીળા પથ્થરો અને… |
| meenadesai62 પર થંભ્યો સમય |
 | kadak mithi પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… |
 | kalpesh umaretiya પર ઉડતી નજરે… |
| kalpesh umaretiya પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… |
 | સુરેશ પર અચાનક |
| સુરેશ પર નીલમ દોશીની એક લધુતમકથા વ… |
EVidyalay
Nice one
thankyou for sending.jagdish patel
saras Rekha…