થંભ્યો સમય

દોડતી હતી હું ત્યારે
દોડ્યો હતો સમય સાથસાથ
થંભી હું તો દીધી હાથતાળી
સૂરજની સાથ સાથ ઉગે ને આથમે
ઘેનમાં, સ્વપ્નમાં, દૂર દૂર દેશમાં
સરતી હું ભૂત, ભાવિ, આજના આભાસમાં
બદલતો વેશ છૂપી મુખરેખા ને કેશમાં
રમતો રમાડતો સેજમાં ને સૈયરમાં
ફૂલડાં બાલવાડીના સંગ મલકે
ને છલકે આંસુથી સુખદુઃખમાં
ઉદાસીમાં જાય નહી જાકારે
રીજવે ધરે મોંઘેરી ભેટ
સૂર સંગીત નૃત્ય રસપાનની
કાંડેથી છોડી પટ્ટી ઘડિયાળની
કરૂં તૈયારી ચિરનિદ્રા તણી
અંતે…મૃત્યુના દ્વારે કહેતો કાનમાં
ચાલ અનંતની સફરે…હવે થંભ્યો છું હું તારી રાહમાં !

This entry was posted in કાવ્યો, ડાયાસ્પોરીક સર્જન, સ્વરચિત કૃતિ. Bookmark the permalink.

2 Responses to થંભ્યો સમય

  1. nilam doshi કહે છે:

    વાહ..વાહ..ખૂબ સરસ આલેખન.
    મજા પડી ગઈ

  2. meenadesai62 કહે છે:

    Thank you for sharing Jsk

    Sent from my iPhone

    >

પ્રતિસાદ આપો

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  બદલો )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  બદલો )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.