આ સુમસામ અંધારી રાતે
તારી પ્રતિક્ષા કરતાં
મારી આંગળીઓના ટેરવાં
લેમ્પની સ્વીચ ઓન ઓફ કરતાં
સ્વ ચેતનાને જગાડવા મથે છે
તે સમયે અચાનક
ઊંઘ કે ઉજાગરામાં સરી પડું
તે પહેલાં જ બલ્બ ઊડી ગયો.
વીજળીનો વાયર અને સ્વીચ
હજુ મારા હાથમાં જ રમે છે
પરંતુ હવે ચેતના પ્રાપ્તિ
તારા આગમન વગર શક્ય નથી
અથવા એમ કહું કે
બલ્બ બદલવા માટે પણ
હવે મારે તારી જરૂર છે.
 | linadhiren પર ગુજરાતી સાહિત્ય સરિતા હ્યુસ્ટન… |
| linadhiren પર ગુજરાતી સાહિત્ય સરિતા હ્યુસ્ટન… |
 | હવે વલીદા નથી | હળવા… પર સાહિત્ય સંમેલન |
 | હવે તે નથી | સૂરસાધન… પર સાહિત્ય સંમેલન |
| linadhiren પર ડાયાસ્પોરા સાહિત્ય –… |
 | Vishal Chhatrola પર સૂના રે પડ્યા……. |
 | meenadesai62 પર નાની બહેન |
| linadhiren પર વાંસળી |
 | Ram Virani પર સમયની તાણ |
 | અક્ષયપાત્ર/Axaypatra પર Never thought I will become… |
 | nilam doshi પર Never thought I will become… |
| nilam doshi પર થંભ્યો સમય |
 | jugalkishor પર ઈશ્વરે ગ્રાન્ડ કેન્યન બનાવ્યું… |
| linadhiren પર ધગધગતી ધરતીના પીળા પથ્થરો અને… |
| meenadesai62 પર થંભ્યો સમય |
EVidyalay
Axaypatra/અક્ષયપાત્ર 
પરંતુ હવે ચેતના પ્રાપ્તિ
તારા આગમન વગર શક્ય નથી
Sundar Vichar !
DR. CHANDRAVADAN MISTRY (Chandrapukar)
http://www.chandrapukar.wordpress.com
Rekhaben….Hope to see you on Chandrapukar !….Thanks for your visits/comments in 2010 & hope to see you often in 2011.
પ્રતિક્ષા એ જાગૃતિ છે સંવેદના નથી, પણ એ જાગૃતિ જ્યારે સંવેદના બનવા કાર્યરત બને છે ત્યારે એ કેવળ પ્રતિક્ષા થઈ જાય છે,કવિતા અનુભૂતિનો ‘વ્યાપાર’ છે..
આ પ્રતીક્ષા એટલે ચાંપ/વીજળી અને ઝગમગવા વચ્ચેની સ્વ-જાગૃતીનું કાવ્ય…..